Τα στίγματα φθοράς στο σώμα
ρίχνουν άγκυρες μελαγχολίας
σε όσους πιστεύουν στην αιώνια άνοιξη.
Γι’ άλλους καμπανούλες είναι φιλικές για τον όρθρο.
Να βγεις μισός έξω από το όνειρο
και να χαρείς πολλή Ανάσταση με το ευλογημένο σώμα της φθοράς.
Και έτσι από δω ως τη Βασιλεία του Φωτός,
από χαρά σε χαρά κι από χαρμολύπη σε αφθαρσία,
περπάτημα ως το χωρίς τέλος Έλεος.
Από τη συλλογή “…της Αγάπης και του Φωτός” (2002)