Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Παιδικό παραμύθι της Μιμής Λίτου

  • από

“Ποιος θα τραγουδήσει τα φετινά Χριστούγεννα;” Οι μέρες έφευγαν γρήγορα. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν. Τα ζώα είχαν αρχίσει εδώ και καιρό τις ετοιμασίες στο μικρό στάβλο… Περισσότερα »Παιδικό παραμύθι της Μιμής Λίτου

Το απροσδόκητο αεράκι

  • από

Κατόρθωσε κι έφθασε τόσα χαρισμένα έτη, παρόλη την ελαστικότητα της βεβαιότητας. Μνησίκακος των ξένων λαθών στερημένος της χαριτωμένης απλωσιάς ως ζέων σε χύτρα σκληρών ιδεών.… Περισσότερα »Το απροσδόκητο αεράκι

Χωροχρόνος

  • από

Τα χελιδόνια φτερουγίζουν στις τρεις χαρισμένες διαστάσεις,χώρου χαρούμενου, ευτυχισμένα, ελισσόμενα. Χτες, σήμερα, αύριο, γεννήθηκαν, ομόρφυναν και πέθαναντα ιπτάμενα, τα νήχοντα, τα έρποντα, ο άνθρωπος, τα… Περισσότερα »Χωροχρόνος

Το ξόανο

  • από

Απέχω από την εξουσία!Τώρα τρία πράγματα μ’ ευλογούν.Το φως που φωτίζει τα μύχια έγκατακαι ανθίζει το σιντριβάνι της χαράς.Το αεράκι της ελευθερίας της ύπαρξης.Ο έρωτας… Περισσότερα »Το ξόανο

Το Ταξίδι

  • από

Ες Αεί στο όνειρό μου,το τέλειο ταξίδι!Να είναι λαμπρά κλιμακωτό,με αιφνίδιες παρουσίες ψυχών,χαρούμενα αιωρούμενα πουλιά. Οι κόρες των οφθαλμών μου ολάνοικτεςκι η μυδρίαση να αντικρίζει… Περισσότερα »Το Ταξίδι

Η απέναντι όχθη

  • από

Η χαρά είναι στην απέναντι όχθη!Μας χωρίζει συνήθως η αδιαφορίαή μερικές φορές άνυσμα μίσους,το δηλητηριώδες αυτό βέλος.Η διαστρέβλωση της επίπεδης αυλής μας’ γεννά τριβόλους ευθύβολους. Καλλιεργούμε… Περισσότερα »Η απέναντι όχθη

Τα στίγματα

  • από

Τα στίγματα φθοράς στο σώμαρίχνουν άγκυρες μελαγχολίαςσε όσους πιστεύουν στην αιώνια άνοιξη.Γι’ άλλους καμπανούλες είναι φιλικές για τον όρθρο.Να βγεις μισός έξω από το όνειροκαι… Περισσότερα »Τα στίγματα

Τα έσχατα

  • από

Τα έσχατα ζητήματα της γλυκιάς αθανασίας στο φως το κρύφιο λάμπουν σα γαλαξίες. Η επανάσταση του πνεύματος στην προσωπική ζήση φέρνει το τελευταίο άγγιγμα της… Περισσότερα »Τα έσχατα

Συνέντευξη Α. Λίτου στο περιοδικό “Κέφαλος”

  • από

Συνέντευξη του Ανδρέα Λίτου στο περιοδικό “Κέφαλος”, το λογοτεχνικό περιοδικό της Κεφαλλονιάς.Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;Λογοτεχνία είναι… Περισσότερα »Συνέντευξη Α. Λίτου στο περιοδικό “Κέφαλος”

Για την ημέρα της Γυναίκας του Έρωτα

Φαρέτρα φωτός φέρει ο Έρως. Ερωμένη και εραστής αιωρήσεις ερώνται. Αγαπημένοι σύζυγοι φιλιούνται αενάως. Βέλη βάλουν’ βιαίως βλέμματα βλογημένα. Το κάλλος, του έρωτος χάριν, ανθεί στα… Περισσότερα »Για την ημέρα της Γυναίκας του Έρωτα

Η αγάπη

  • από

Η βεβαιότητα του αιώνιου σαν τον ήλιο του μεσονυκτίου λάμπει στις αλύγιστες ψυχές αυτών που αγαπάνε τις κορυφές. Στα παλιά συναξάρια ιστορείται των αγαθών γερόντων… Περισσότερα »Η αγάπη

Δοκίμιο: “Λόγος για την ποίηση τέταρτος”

  • από

Είναι η ποίηση λευτέρωμα της ύπαρξης από την ανάγκη. Μετάβαση στην βίωση μιας οντολογικής πραγματικότητας. Το άθλημα της υπέρβασης της αισθητής θέασης. (Ποιος είπε ότι… Περισσότερα »Δοκίμιο: “Λόγος για την ποίηση τέταρτος”

Τον Παράδεισο χάσαμε, μόνο!

Οι’  παπούδες μας οι πρωτόπλαστοι, χάσανε τον Παράδεισο. Άμυαλοι και μεγάλαυχοι ταξιδέψανε’  πέρα’ ’  από’  τα’  σύνορα, χάσανε’  τον’  δρόμο’  προς’  το’  Φως. Κι όμως προτού… Περισσότερα »Τον Παράδεισο χάσαμε, μόνο!

Πεμπτουσία

Μία ἡ ζωή, ἕνας ὁ θάνατος, μία ἡ Ἀνάσταση. Πεμπτουσία τῆς πείρας καá½¶ τῆς ἐλπίδας. Ὅλους πάνω στá½´ γῆ θέλω νá½° τοὺς φιλήσω. Καá½¶ τοὺς… Περισσότερα »Πεμπτουσία

Η ρίζα

Ζηλευτή ζωή είναι ο πλους στα νερά της ζωντανής αθωότητας . Κι αν έχασες του ονείρου τη ρότα δεν είναι αργά να βγεις στην πρώτη… Περισσότερα »Η ρίζα

Η αναρπαγή

Διάβαζα σήμερα την ιστορία μιας σέκτας που περίμενε από στιγμή σε στιγμή, εδώ και πολλά χρόνια, την αναρπαγή της στα ουράνια. Δεν έγινε ποτέ! Το… Περισσότερα »Η αναρπαγή

Μνήμες

  • από

Είναι οι μνήμες μας με τα χρώματα, με το φως δεμένες. Σαν ευωδιές νιώθονται, σαν ασώματες παρουσίες που περιίπτανται, εναλλασσόμενες με απουσίες κρύες και βροχερές.… Περισσότερα »Μνήμες

Αστραπές

  • από

Το πρώτο φως της ζωής τα μάτια της καλοσύνης. Χειροπιαστά πράγματα τρέφουν το πέρασμα στο επόμενο βήμα. Ξεπερνάς το μύχιο κακό σχίζοντας το κουκούλι της… Περισσότερα »Αστραπές

Στον Κ.Π. Καβάφη

  • από

Μουσική: Μαρίνα Λίτου Ποίηση: Ανδρέας Λίτος Πιάνο: Γρηγόρης Σημαδόπουλος Τραγούδι: Χριστίνα Μαβίνη Το σταυρουδάκι το φορούσες από μικρός μέχρι που άφωνος άφησες τον κόσμο αυτόν,… Περισσότερα »Στον Κ.Π. Καβάφη

Ουτοπία

Μá½² ἕνα ἄνθος á¼€γάπης στá½´ χούφτα μου περνάω τá½¶ς θύρες τῆς μνήμης… Ἔρημες, σκοτεινá½²ς’  ἐκκλησιá½²ς μοῦ ξυπνοῦν παλιá½²ς εá¼°κόνες κι á¼€χνοσαλεύουνε μορφá½²ς á¼€λλοτινá½²ς κι á¼€γαπημένες…… Περισσότερα »Ουτοπία

Στο Πήλιο

….και η χαρά σχεδόν πετώντας κατέβαινε συντροφιασμένη με την χάρη το δειλινό με της απόμακρης καμπάνας τον άναρθρο παλμό. Κι έβλεπα μιαν αρμονικότατη καμπύλη γεμάτη… Περισσότερα »Στο Πήλιο

Αλαζονεία

Δύσκολο το αλώνι της ζωής, καλή παραμυθία το μέστωμα μεσοδρομίς. Χωρίς λογισμό κι όνειρο…. το γένος των Ρωμηών φορτώθηκε της αλαζονείας την αίγλη, θυσίασε της… Περισσότερα »Αλαζονεία

Καλόκαρδες Κυριακές

Καλόκαρδες Κυριακá½²ς μá½² μελλοντικá½° ἐρωτήματα ποὺ εὐωδιάζουν οὐρανό. Θηλάζοντας φá¿¶ς καá½¶ φλόγες πιὸ πέρα á¼€πὸ τá½° στεγανά τῆς Ποίησης καá½¶ τá½´ν καλόχαρη φλυαρία της. Κατευοδώνουν… Περισσότερα »Καλόκαρδες Κυριακές

Θεσσαλονίκη Μάης 1942

Πάνω στὸ’ μακρόστενο κάρο κουβαλá¾¶με τá½°’ λίγα συμπράγκαλα .Φτάσαμε μá½²’ τρένο’ á¼€πὸ’ τá½´ν Δράμα. Βροντá¾¶νε οá¼±’ ρόδες στὸ’ καλντερίμι. Βροντá¾¶νε κι οá¼±’ μπότες τá¿¶ν γερμανá¿¶ν τá½´ν σκλαβιά. Στá½°’ παιδικá½°’ μάτια’ á¼¡’ βουλγαρικá½´’ θηριωδία νωπή. Ἡ’ á¼˜γνατία μá½²’ τοὺς λιπόσαρκους φτωχοὺς… Περισσότερα »Θεσσαλονίκη Μάης 1942